Κιννάβαρι (cinnabar)

Διαστάσεις Δείγματος: 9x7x10
Βάρος: 0.490gr

Πληροφορίες Κιννάβαρι:

Ομάδα : Σουλφίδια
Χημικός Τύπος : HgS
Σκληρότητα : 2-2,5
Χρώμα : Ερυθρό
Λάμψη : Αδαμάντινη
Φθορισμός : –

Ο κινναβαρίτης είναι ορυκτό του υδραργύρου. Το όνομά του προέρχεται από την περσική λέξη zinjifrah, η οποία, πιθανώς, σήμαινε «το αίμα του δράκοντα». Στην αρχαιότητα και μέχρι τον Μεσαίωνα με το όνομα «κιννάβαρι» φερόταν μια φυτική χρωστική. Έχει χημικό τύπο HgS (θειούχος υδράργυρος).

Ανευρίσκεται σε υδροθερμικές φλέβες χαμηλών θερμοκρασιών, αποτιθέμενος σε όλες τις κατηγορίες των πετρωμάτων και κοντά σε θερμές πηγές. Συνδέεται με αυτοφυή υδράργυρο, ερυθρά σανδαράχη, σιδηροπυρίτη, μαρκασίτη, αντιμονίτη, βαρύτη, δολομίτη και ασβεστίτη,
Αποτελεί το κύριο ορυκτό για την παρασκευή υδραργύρου.

Ως υδραργυρούχο ορυκτό αν καταποθεί είναι δηλητηριώδες μέχρι και η σκόνη του, αν θρυματιστεί είναι επικίνδυνο ακόμη και όταν εισπνέεται. Δεν πρέπει, επίσης, να θερμανθεί, καθώς αναδίδει δηλητηριώδεις ατμούς υδραργύρου. Δεν διαλύεται στο νερό γι’αυτό και θεωρείται υλικό χαμηλής τοξικότητας. Οι γαιώδεις παραλλαγές του, όμως, συχνά περιέχουν αυτοφυή υδράργυρο (προϊόν εξ αλλοίωσης), που τις κάνουν επικίνδυνες.
Βρίσκεται σε αρκετές περιοχές της γης Όρεγκον, Τέξας, Αρκάνσας, Ισπανία, Σλοβενία, Βελιγράδι.

Το Κιννάβαρι για τα μεταλλεία Λαυρίου ανευρέθη πρώτα από το Χρήστο Σολωμό και θεωρήθηκε καλσίτης καθώς δεν προχώρησε σε δειγματοληψία και ανάλυση των δειγμάτων της περιοχής. Αργότερα όμως σε έρευνες του Δημήτρη Συρίγου και του Αντώνη Βελούδου ανακαλύφθηκε στην περιοχή Παλαιοκαμάριζα στοά Νο18 σημείο με ιδιαίτερη μεταλλοφορεία και προχωρώντας σε ανάλυση δειγμάτων πιστοποιήθηκε η ανεύρεση κιννάβαρι. Τα δείγματα συγκεκριμένα περιείχαν δολομίτη, καλσίτη και κιννάβαρι.